dr inż. Marian Oleśkiewicz

       Urodził się 19 lutego 1946r. w Wojtkiewiczach (przedwojenne wschodnie tereny Ziemi Białostockiej). W 1965r. po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Białogardzie uczęszczał do 3-letniej Państwowej Szkoły Technicznej w Koszalinie o specjalności "Technika fal ultrakrótkich". Po jej ukończeniu w latach 1968-1972 kontynuował naukę w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Koszalinie. Po uzyskaniu tytułu inżyniera mechanika, od 1 września 1972r. rozpoczął pracę w Zakładzie Podstaw Konstrukcji Maszyn, obecnie Katedrze Inżynierii Mechanicznej, począwszy od stanowiska asystenta stażysty, asystenta, st.asystenta, wykładowcy, adiunkta i aktualnie st.wykładowcy. W trakcie pracy w systemie eksternistycznym ukończył uzupełniające studia magisterskie(1975) oraz stacjonarne studia doktoranckie w Instytucie Budowy Okrętów w Leningradzie (1984). Temat rozprawy doktorskiej: "Badanie tarcia i szczelności okrętowych węzłów dławicowych z nowych materiałów".

       Przez ponad 23 lata pracy w Uczelni pełnił szereg funkcji organizacyjno-społecznych i naukowo-dydaktycznych. W latach siedemdziesiątych pełnił m.in. funkcję opiekuna lat i grup studenckich, był promotorem i egzaminatorem kilkudziesięciu prac dyplomowych, a od 1985r. do dnia dzisiejszego co roku pracuje w Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej ds. Studiów Zaocznych początkowo jako Sekretarz, a obecnie jest Przewodniczącym. W trakcie pracy w Uczelni za działalność naukowo-badawczą, dydaktyczną i organizacyjno był wielokrotnie nagradzany nagrodą Rektora (do 2000 roku - 16-krotnie). W 1999 roku odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi przez Prezydenta R.P. Od roku 1996 pełni funkcję Prodziekana Wydziału Mechanicznego ds. Studiów Zaocznych, w 1999r. wybrany na drugą - trzyletnią kadencję.

       Zainteresowania i główne publikacje naukowe (kilkanaście, w tym dwie w czasopismach zagranicznych, współautor dwóch skryptów, jeden projekt racjonalizatorski) są z dziedziny Mechaniki i Budowy Maszyn. Dotyczą konstruowania elementów maszyn, w szczególności zagadnień związanych z konstrukcją węzłów dławicowych. W ramach współpracy z przemysłem współuczestniczył w wykonaniu kilkudziesięciu ekspertyz i opracowań dotyczących konstrukcji, ochrony środowiska pracy przed hałasem oraz gospodarki smarowniczej. Zgodnie z zainteresowaniami naukowymi uczestniczył w czternastu seminariach i konferencjach, w tym dwóch Szkołach Metodologii Konstruowania Maszyn.

       Zajęcia dydaktyczne są ściśle związane z zainteresowaniami naukowymi oraz zdanym egzaminem państwowym z przedmiotu: "Części maszyn i maszynoznawstwo". Prowadzi wykłady, ćwiczenia, laboratoria i zajęcia projektowe z przedmiotów: Podstawy Konstrukcji Maszyn, Maszynoznawstwo, Grafika Inżynierska, teoria Mechanizmów i Maszyn (w latach 1973-1977). Był promotorem kilku prac dyplomowych.

Żonaty, dwójka dzieci: Monika i Robert.

Hobby: praca na działce, majsterkowanie, filmy przyrodnicze.

e-mail: